Kimi pek umut yokmuş gibi,
kimi umudumuz dağları aşmış gibi.
Bazen hiç görmemişiz gibi ya da, görmekten usanmışız gibi.
Bazen öylesine bir boş vermişlik, ya da ölesiye bir tutulmuş'luk.
Kimi maviyi görürüz gökyüzünde,
kimi zifiri bir karanlık.
Kiminden hiç umut yok,
kiminden usandık,
kiminden boş verdik,
kiminde zifiri karanlığı gördük.
"İçimizden en çok neyi gördük"?