ZÜMRÜDÜANKA

Yorulmadığım bir yokuşta soluklanıyordum. Bir baktım ki pencereye gece düşmüş. O anda soluğumu kestim, sessizliğe tırmandım. Dinleyebilmenin hevesine kapıldım tekrardan. Zahmetsizce kurulan bir cümlenin peşinden koşar gibi duraksadım olduğum yerde. Gayretine yeniden kavuşmuş bir kuşun işe yarayacak çırpınışlarını gördüm derinden
Kuşkularımdan uzaklaştım, sıyrıldım beni rahatsız eden kabuklarımdan. Küllerinden yeniden doğacak hislerime yüzümü doğrulttum.Başa dönmenin, dirilmenin, direnmenin gücüne kapı araladım savunmasız bir ümit ile.........
Ömer Faruk Kuştoğan